Τα στοιχεία που μας ενδιαφέρουν είναι: 1.Τίτλος του έργου 2.Συντελεστές (ηθοποιοί που έπαιξαν στο ραδιόφωνο, σκηνοθέτες κλπ) 3.Υπόθεση 4.Κάτι άλλο που εσείς θα μας προτείνετε


Διευκρινίζουμε ότι δεν θα υπάρχουν σύνδεσμοι (links) για τα έργα αυτά τα οποία όποιος θέλει μπορεί να τα προμηθευτεί από τα σημεία διάθεση της Ραδιοτηλεόρασης. ......................................... Επιστροφή στο Radio Theatre



Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

ΦΑΥΣΤΑ ΤΟΥ Μποστ (Μέντης Μποσταντζόγλου )

Ο Μέντης Μποσταντζόγλου μέσα από το έργο του σατιρίζει τόσο τα βαρύγδουπα δράματα, την καθημερινότητα και την πολιτική, όσο και το μέγα γλωσσικό ζήτημα που βασάνισε τους Έλληνες από τον 1ο αιώνα π. Χ. μέχρι και την αρχή της δεκαετίας του 1980 με την κατάργηση του πολυτονικού συστήματος... Ή μήπως ακόμα τους βασανίζει... Το θέμα είναι πως – μέσα από την ιδιόρρυθμή γραφή του – δημιούργησε ένα ξεχωριστό είδος στο Νεοελληνικό θέατρο. Λόγος έμμετρος, λεξιλόγιο που κινείται ανάμεσα στην «λανθασμένη» καθαρεύουσα και την «λαθεμένη» δημοτική και ύφος παράλογο. Σχετικά τώρα με τη «Φαύστα», ο ίδιος ο συγγραφέας κάνει την καλύτερη ανάλυση, προλογίζοντας το πρόγραμμα της πρώτης παράστασης του έργου, το 1965, με πρωταγωνίστρια τη Ντίνα Κώνστα:
«... Στη Φαύστα θέσις δεν υπάρχει. Το έργο γράφτηκε σε στιγμή κεφιού, και ούτε θυμάμαι να με κούρασε, ούτε το θέμα της να με απασχολούσε χρόνια. Τώγραψα το καλοκαίρι του ΄63, φιλοδοξώντας να έχω στο συρτάρι κι ένα έργο που να μην είναι επίκαιρο... Το έργο έχει τας εξής πρωτοτυπίας και προσόντα: 1) με την παρεμβολή 17 τραγουδιών γίνεται μιούζικαλ διάρκειας 2 ωρών, 2) Αφαιρουμένων των τραγουδιών γίνεται μονόπρακτον μίας ώρας, 3) Δια της προσθέσεως 30 – 40 στίχων μεταβάλλεται εις έργον πολιτικόν, και δ) δια της αφαιρέσεως των πολιτικών αιχμών, γίνεται σκηνικό παιχνίδι. Είναι δηλαδή έργον αυξομειούμενον, εις διάρκειαν, κατάλληλον δια όλους τους θιάσους και δια όλας τας σκηνάς, πράγμα που ουδείς συγγραφεύς κατάφερεν εις την παγκόσμιον δραματουργίαν. Αισθάνομαι δε υπερήφανος διότι αυτό που ο Σαίξπηρ και ο Αισχύλος δεν κατόρθωσαν να πραγματοποιήσουν, το εκατόρθωσα εγώ χωρίς να κουρασθώ πολύ. Έτερον δεν έχω να προσθέσω.»

ΥΠΟΘΕΣΗ

Η Φαύστα δεν είναι η Ρωμαία αυτοκράτειρα. Και βέβαια δεν βρισκόμαστε στην Ρώμη. Η Φαύστα, μια ευαίσθητη γυνή, σύζυγος του Γιάννη, χάνει την μονάκριβη κόρη της στη θάλασσα. Θλίβεται και κλαίει γοερά για αυτή την απουσία... Αλλά και για τον θάνατο του Καραϊσκάκη. Ωστόσο, η εμμονή της με τα θαλασσινά την οδηγεί στην ανεύρεση της κόρης της, που σαν τον Ιωνά ξεπηδά από το στομάχι ενός ψαριού χρόνια μετά. Μία ακόμα εξαφάνιση, ένα προξενιό κι ένα ηθικό δίδαγμα. Κι όλα αυτά στην Αθήνα του 1900.

κείμενο NikosPappas



Χρονολογία Ηχογράφησης, 5 Ιανουαρίου 1978
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ Β΄
Πρώτη εκπομπή: 16 Φεβρουαρίου 1994
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γιώργος Μεσάλας,ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Στέλιος Μακρής

Παίζουν οι ηθοποιοί: Μεσάλας Γιώργος, Βαλαβανίδης Χρήστος, Γιωτόπουλος Μπάμπης, Μαβίλη Αλέκα, Διαβάτη Χρυσούλα, Κυριακού Αννα, Μπλαζουδάκη Βάνα, Τσακίρογλου Νικήτας, Κωστοπούλου Φλώρα.